Lieve juf Cindy

Beste Joris, Joppe en Kobe

Beste familie en vrienden

Een juf uit duizenden, onze juf Cindy.

Een juf die kinderen vleugels gaf.

Graag breng ik enkele mooie treffende woorden over van collega’s, ouders en ouderraad:

- De eerste schooldag van ons kleinzoontje. Met een bang hart en heel veel traantjes stapte hij de grote schoolpoort binnen. Onmiddellijk werd hij getroost en in jouw armen genomen. Een beetje later stuurde je een foto door van onze kleinzoon op jouw schoot met de bijhorende woorden: ‘Alles is oké hier’. Je was de allerliefste juf.

- Juf Cindy, ik zal vooral je guitige lach missen. Je was iemand die er altijd direct wou ‘invliegen’. Je bleef steeds doorgaan, gaf nooit op.

- Liefste juf Cindy, we willen jou altijd herinneren om je tomeloze inzet om al die startende kleuters een warm onthaal te geven. En omwille van het grappige supermanverhaal van onze jongste zoon en de uitstappen met klaspop Jules.

- Lieve juf, we zullen nooit vergeten met hoeveel geduld en liefde je onze twee kapoenen elke dag opnieuw opving tijdens hun eerste stapjes op school. Je wist hun iedere keer opnieuw te troosten. Wat hadden we graag nog onze kleinste kapoen bij jou in het klasje kunnen hebben… .

- Lieve Cindy, we verliezen een topjuf met een hart van goud, die ook de afgelopen jaren -waar mogelijk- een helpende hand bleef toesteken.

Cindy, wat mij altijd zal bijblijven: onze regelmatige gesprekken over hoe graag je terug wou komen. Eerst spraken we af dat je zo snel als kon halftijds terug zou keren. (Met de vraag: dat mag dan toch in mijn klasje hé Bruno? ’mijn klasje’.) Later kwamen we overeen om als het kon te beginnen met één dag per week. Dit is er nooit meer van gekomen.

De momenten dat je beter was kwam je je wel inzetten als vrijwilliger: een verhaal vertellen, jasjes mee aandoen, even meespelen en zo veel meer. Want je miste de kleuters, de ouders, de collega’s. Ook op ons laatste personeelsfeest was je erbij. Een juf schrijft: ‘Je was zo mooi, zo positief, zo vrolijk. Je straalde’.

Er valt nog zoveel te vertellen… . Nog één om af te sluiten.

Een collega schrijft dat ze nooit zal vergeten hoe je zong: ‘Ik ben MEGA CINDY’.

Lieve juf Cindy, je had gelijk.

Je was MEGA Cindy, MEGA juf, MEGA collega.

We gaan je MEGA hard missen.

18 Oktober: De dag van de jeugdbeweging.

Net zoals vorig jaar organiseerde de Schriekse jeugdbewegingen een ontbijt op onze lagere school van Schriek. Het ontbijt was voor alle kinderen die met de kledij van hun jeugdbeweging naar school kwamen. Net zoals in heel Vlaanderen waren ook bij ons op school veel kinderen gekleed in hun speeltenue.

MEER NIEUWS